2. Het huis uit

Sinds 2017 wonen we op een prachtige plek, een droomplek zou je gerust kunnen zeggen. Verhuizen betekent dat we deze prachtige plek moeten verkopen, dat doet pijn, maar om de ene droom waar te maken, moeten we een andere droom loslaten. 

In september 2023 kwam ons huis in de verkoop, om verschillende redenen ontzettend spannend. Het liep storm, binnen 3 dagen waren er 20 aanvragen voor een bezichtiging en binnen 2 weken was ons huis verkocht. De overdracht stond gepland voor mei 2024, dat gaf ons de kans om nog een paar maanden optimaal te kunnen genieten van ons huis en de geweldige tuin. Daarnaast gaf het ons de kans om op zoek te gaan naar huis op Curaçao (Curacao?! Klopt, dat was eerst het plan, daarover later meer). 

In die laatste maanden hebben we veel, heel veel, uitgezocht, ingepakt, verkocht, weggeven en weggegooid. Ons tuinhuis werd de opslag voor alles dat mee moest, op die manier zaten we niet weken tussen de verhuisdozen. De container van 20ft werd besteld, maar ja, hoeveel past daar dan uiteindelijk echt in, blijkbaar niet alles, zo bleek later. 

Het huis werd steeds leger, een matras op de grond werd ons bed, de kleren die nog niet in de container zaten, zaten in koffers en dozen. De eettafel was al weg, dus stond de picknicktafel in huis of zaten we op de grond. Het werd een soort van kamperen in huis. Een week voor de overdracht verhuisde we naar mijn moeder, we vliegen, in verband met de school van de kinderen, 30 juni, dus we hebben een paar weken die overbrugt moeten worden.  

Om het huis en de tuin uiteindelijk echt helemaal leeg te maken, was nog best een klus, zoals verwacht. Nog talloze rondjes door de tuin gelopen om te genieten van alles wat er groeit en bloeit. De avond voor de overdracht hebben we samen voor de laatste keer in het huis gegeten, of eigenlijk in de tuin. De kinderen hebben nog heerlijk gespeeld, maar op een duur was het toch echt tijd om te gaan, het was voor de kinderen tijd om afscheid te nemen van hun plek, hun thuis. Als één van de kinderen dan huilend zegt dat ie hier helemaal niet weg wilt, komt dat recht in je hart binnen. 

De volgende ochtend namen we met zijn tweeën afscheid onze plek, ons thuis. Een plek met talloze herinneringen aan opgroeiende kinderen, eerste stapjes, zondagochtend ontbijtjes, hard werken, veel genieten, veel leren, verjaardagen, feestdagen, barbecues met vrienden en familie en absoluut compleet gelukkig zijn.  

Kijk voor foto's die bij deze blog horen bij de pagina 'Foto's'.